Na afloop van de presentaties en de paneldiscussies kreeg de zaal de gelegenheid vragen te stellen. Daaruit bleek een grote betrokkenheid met het landschap, maar ook zorgen over het gebrek aan regie daarop vanuit overheden. Met name waar het gaat om vestigingsbeleid, locatiekeuzes en de strijd om de steeds schaarser wordende ruimte.

De overheid laat qua regie steken vallen, meent een vragensteller die de vestiging van (gesubsidieerde) datacentra aan de orde stelde die nauwelijks werkgelegenheid opleveren, een beslag doen op de ruimte en ook nog eens energie slurpen. Moeten we dat met z’n alleen willen, werd hardop de vraag gesteld.

Al met al vond men de dag inspirerend, mede dankzij de vele gepresenteerde en tot de verbeelding sprekende casussen. Ook werd gepleit voor meer idealisme, daarbij refererend aan de jaren twintig van de vorige eeuw toen er vanuit de vooruitgangsgedachte meerdere, prestigieuze landinrichtingsplannen werden gesmeed.

Een waarschuwende vinger kwam van een oud SER-lid dat meewerkte aan de nota ‘Het landschap verdient beter’, die ten tijde van de eurocrisis verscheen en in een Haagse lade verdween. “Het landschap is geen item in Den Haag. Houd dit soort mooie initiatieven vol, dan kunnen ze er uiteindelijk niet meer omheen”, pleitte hij.

Tot slot waren er twee bezoekers die pleitten voor het delen van de vandaag opgedane kennis, maar ook van andere mooie landinrichtingsplannen en dromen met burgers. Met deze verslagen dragen we daaraan alvast ons steentje bij.